ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Β12 - Η "ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ"


Σαμαέλ Αούν Βεόρ
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ - Δεύτερο μέρος
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕΝΟ



12. Η "ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ"

"Στην εσωτερική εργασία δεν έχουμε τη πολυτέλεια της μεταβλητότητας. Αυτοί που έχουν αλλοπρόσαλλες ιδέες, αυτοί που σήμερα εργάζονται πάνω στον ψυχισμό τους και αύριο αφήνονται να καταβροχθισθούν από τη ζωή, αυτοί που ψάχνουν προφάσεις και δικαιολογίες για να εγκαταλείψουν τη εσωτερική εργασία, εκφυλίζονται και υπεξελίσονται.


"Κάποιοι αναβάλλουν το λάθος, αφήνουν τα πάντα για ένα αύριο, ενώ καλυτερεύουν την οικονομική τους κατάσταση χωρίς να υπολογίζουν ότι το ΗΛΙΑΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τα προσωπικά τους κριτήρια και από τα προαναφερθέντα σχέδια τους".

"Το σοβαρότερο απ' όλα αυτά είναι ότι δεν κατέχουμε την αληθινή ατομικότητα. Αν είχαμε ένα ΔΙΑΡΚΕΣ ΚΕΝΤΡΟ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ, θα εργαζόμασταν αληθινά, σοβαρά μέχρι να φθάναμε την ΗΛΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

"Υπάρχουν τόσες προφάσεις σε αυτά τα θέματα, υπάρχουν τόσες υπεκφυγές, υπάρχουν τόσες μοιραίες έλξεις, που πραγματικά γίνεται σχεδόν αδύνατο, γι' αυτό τον λόγο, να κατανοήσουμε τη επείγουσα ανάγκη της εσωτεριστικής εργασίας".

Ένα άτομο είναι αυτό που είναι η ζωή του. Αυτό που συνεχίζει πιο πέρα από τον θάνατο, είναι η ζωή. Αυτή είναι η σημασία του Βιβλίου της Ζωής που ανοίγεται με το θάνατο.

Βλέποντας αυτό το θέμα από αυστηρά ψυχολογική άποψη, μια οποιαδήποτε ημέρα της ζωής μας είναι, πραγματικά ένα ακριβές ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ της ολότητας της ζωής μας. Απ' όλα αυτά μπορούμε να συμπεράνουμε το ακόλουθο: αν ένας άνθρωπος δεν εργάζεται πάνω στον εαυτό του ΣΗΜΕΡΑ, δεν θα αλλάξει ποτέ. Όταν βεβαιώνει ότι θέλει να εργασθεί πάνω στον εαυτό του και δεν εργάζεται "σήμερα", αναβάλλοντας την εργασία για "αύριο", μια τέτοια βεβαίωση θα είναι ένα απλό σχέδιο και τίποτε περισσότερο, γιατί ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

Υπάρχει ένα κοινό ρητό που λέει: "Μην αφήνεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα". Αν ένας άνθρωπος λέει: "Θα εργασθώ πάνω στον εαυτό μου ΑΥΡΙΟ", δεν θα εργασθεί ποτέ, γιατί πάντοτε θα υπάρχει ένα αύριο. Αυτό είναι ίδιο με κάποια ανακοίνωση, προφορική ή γραπτή, που μερικοί έμποροι βάζουν στα καταστήματα τους: "Σήμερα πίστωση όχι, αύριο ναι". Όταν κάποιος άπορος έρχεται να ζητήσει πίστωση πέφτει επάνω στη φοβερή επιγραφή, κα αν επιστρέψει την άλλη μέρα βρίσκει και πάλι την καταραμένη επιγραφή.

Αυτό είναι εκείνο που στη Ψυχολογία, ονομάζεται: "ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ". Δηλαδή, ενόσω ένας άνθρωπος λέει "ΑΥΡΙΟ", δεν θα αλλάξει ποτέ.

Χρειαζόμαστε επειγόντως, ανυπερθέτως, να εργαζόμαστε επάνω στον εαυτό μας ΣΗΜΕΡΑ, όχι να ονειρευόμαστε (τεμπέλικα) για ένα μέλλον, ή για μια εξαιρετική ευκαιρία. Αυτοί που λένε: "Θα κάνω αυτό ή εκείνο και ύστερα θα εργασθώ", δεν θα εργασθούν ποτέ πάνω στον εαυτό τους. Αυτοί είναι οι "Κατοικούντες την Γη", αναφερόμενοι στις Άγιες Γραφές...

Γνώρισα έναν ισχυρό αγροκτηματία, ο οποίος έλεγε: "Χρειάζομαι πρώτα να στρογγυλευτώ (να πλουτίσω) και μετά θα εργασθώ πάνω στον εαυτό μου. Όταν αρρώστησε θανάσιμα, τον επισκέφθηκα. Τότε του έκανα την ακόλουθη ερώτηση: "Ακόμη θέλετε να στρογγυλευτείτε; "Θλίβομαι, στα αλήθεια, που έχασα το χρόνο", μου απάντησε. Μέρες αργότερα πέθανε, αφού είχε αναγνωρίσει το λάθος του. Εκείνος ο άνθρωπος είχε πολλά κτήματα, αλλά ήθελε να αποκτήσει τις γειτονικές ιδιοκτησίες ("να στρογγυλευτεί"), ώστε το αγρόκτημα του να ορίζεται, ακριβώς, από τέσσερις δρόμους.

"Αρκεί της κάθε μέρας ο μόχθος!", είπε ο Μεγάλος ΚΑΒΗΡ Ιησούς. Να αυτοπαρατηρούμαστε ΣΗΜΕΡΑ ΚΙΟΛΑΣ, σε σχέση με την ημέρα (πάντα επαναλαμβανόμενη), μικρογραφία όλης μας της ζωής : αυτό είναι εκείνο που ΑΡΚΕΙ.

Όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να εργάζεται πάνω στον εαυτό του σήμερα κιόλας, όταν αυτοπαρατηρεί τις ενοχλήσεις και τις λύπες του, βαδίζει στο δρόμο της επιτυχίας. Δεν θα ήταν δυνατόν να εξαλείψουμε αυτό που δεν γνωρίζουμε. Πρέπει πριν, να παρατηρήσουμε τα ίδια μας τα λάθη. Χρειαζόμαστε, όχι μόνο να παρατηρούμε την αναδρομική ημέρα, αλλά επίσης τη ψυχολογική σχέση με την ίδια.

Καταλήγει ενδιαφέρον να παρατηρούμε τη καθημερινή υποτροπή, την επανάληψη λέξεων, γεγονότων, κτλ... Αυτή η επανάληψη γεγονότων και λέξεων, αξίζει να μελετηθεί, γιατί μας οδηγεί στην αυτογνωσία.


(Μεξικό, Βενεζουέλα και Ισπανία, Φεβρουάριος 1985).

 
Εδώ τελειώνει το συλλογικό έργο Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ. 
✪✪✪

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου