ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Β2 - Η ΕΡΜΗΤΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ, ΜΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ

Σαμαέλ Αούν Βεόρ

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ - Δεύτερο μέρος
✫ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕΝΟ

2. Η ΕΡΜΗΤΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ, ΜΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ.

"Η οποιαδήποτε εργασία που κάνει κάποιος με τη πρόθεση να επιτύχει μια ψυχική και πνευματική ανάπτυξη, σχετίζεται πάντοτε με την απομόνωση (πολύ καλά κατανοημένη), αλλά κάτω από την επήρεια της ζωής, έτσι όπως πάντοτε τη ζούμε, δεν είναι δυνατόν να αναπτύξουμε κάτι άλλο από την προσωπικότητα".

"Αν το φτωχό διανοητικό θηλαστικό το λανθασμένα ονομαζόμενο άνθρωπος, δεν απομονώνεται, αλλά ταυτίζεται με όλα τα γεγονότα της πρακτικής ζωής και σπαταλά τις ενέργειες του σε αρνητικές συγκινήσεις, σε προσωπικές αυτό-θεωρήσεις και σε μάταια και ανούσια περιττολογία διφορούμενης φλυαρίας δεν κάνει τίποτε εποικοδομητικό, κανένα πραγματικά στοιχείο δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτόν, εκτός από αυτό που ανήκει στο κόσμο της μηχανικότητας".

"Ασφαλώς, όποιος επιθυμεί στ' αλήθεια να επιτύχει (στον εαυτό του) την ανάπτυξη της Ουσίας, πρέπει να φθάσει να είναι ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟΣ (αυτό αναφέρεται σε κάτι εσωτερικό, στενά συσχετισμένο με την σιωπή). Η φράση προέρχεται από τους αρχαίους καιρούς όταν διδασκόταν μυστικά μία διδασκαλία πάνω στην εσωτερική ανάπτυξη του ανθρώπου, συνδεδεμένη με το όνομα του Ερμή".

Όταν κάποιος παρατηρείται συνετά, ανακαλύπτει ότι είναι κοιμισμένος, ότι η συνείδηση του, η οποία είναι στη πραγματικότητα η δεύτερη πιο σημαντική άποψη μετά το Είναι, βρίσκεται εγκλωβισμένη στα πολυάριθμα "ανεπιθύμητα ψυχικά στοιχεία", είναι υπνωτισμένη. Διαπιστώνοντας αυτό, προσέχει το μέρος που είναι κοιμισμένο. Πως θα μπορούσε κάποιος να προσέξει αυτό που είναι κοιμισμένο, αν δεν αυτοπαρατηρείται βαθιά; Η αυτοπαρατήρηση είναι αναγκαία, γιατί μόνο έτσι μπορεί κανείς να προσέξει αυτό που είναι κοιμισμένο.

Όταν κάποιος μπορεί να επαληθεύσει (μόνος του) το συγκεκριμένο γεγονός ότι είναι κοιμισμένος, προτίθεται ειλικρινά να αφυπνισθεί. Η συνείδηση (το ΤΣΙΤΤΑ), ναι, πρέπει να αφυπνισθεί πριν μπορέσει να χαρεί το "ΑΝΑΝΤΑ", την υπέρτατη ευτυχία του Είναι, όμως αυτό απαιτεί άκρα επαγρύπνηση.

Προφανώς, αν κάποιος ξεχνά τον εαυτό του μπροστά σε ένα ποτήρι κρασί, καταλήγει μεθυσμένος. Αν κάποιος ξεχνά τον εαυτό του μπροστά σε κάποιο άτομο του αντιθέτου φύλου, καταλήγει πορνεύοντας ή μοιχεύοντας, διαπράττοντας εγκλήματα εναντίον του Αγίου Πνεύματος. Αν κάποιος ξεχνά τον εαυτό του μπροστά σε έναν υβριστή, καταλήγει βρίζοντας. Όταν κάποιος ξεχνά τον εαυτό του, διαπράττει πολύ σοβαρά εγκλήματα.

Είναι αναμφισβήτητο ότι πάντοτε ζούμε ταυτιζόμενοι με πράγματα και ανώφελα γεγονότα. Ταυτιζόμαστε με βλακείες: άλλοτε επειδή χάσαμε ένα ρολόι, πιθανόν όταν μας πέταξαν μια βρισιά, όταν μας είπαν μια σκληρή κουβέντα ή πίνουμε όταν δεν πρέπει να πίνουμε, ή καπνίζουμε όταν δεν πρέπει να καπνίζουμε. Αγχωνόμαστε για οποιαδήποτε βλακεία: επειδή πιθανώς, ξεχάσαμε να κολλήσουμε το γραμματόσημο στο ταχυδρομείο, και αυτό μας ανησυχεί πολύ, ή επειδή δεν λάβαμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε για να πληρώσουμε το νοίκι και ήρθε ο σπιτονοικοκύρης και μας διαμαρτυρήθηκε έντονα, ή επειδή φάγαμε και πιθανώς μας προκάλεσε δυσπεψία το φαγητό...

Τελικά, είναι τόσες και τόσο ασήμαντες οι λεπτομέρειες που μας διατηρούν σε συνεχή ύπνο, που βαδίζουμε πάντοτε ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ταυτιζόμενοι με πολυάριθμες βλακείες: με αυτό που είπε η διπλανή, με αυτό που είπε ο γνωστικός αδελφούλης, με αυτό που είπε η αδελφούλα, με αυτό που δήλωσε κάποιος, με αυτό που είπε ο τάδε ότι είχε πει ο δείνα,... Ζούμε ταυτιζόμενοι με όλες αυτές τις κοινοτυπίες καθόλου εποικοδομητικοί, ούτε καν αξιοπρεπείς και επειδή, δεν είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό, γεμίζουμε με αρνητικά συναισθήματα και η συνείδηση βυθίζεται στον πιο φρικτό ύπνο.  Έτσι λοιπόν όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται σε "κατάσταση κώματος".

Αν αφήσουμε να μας ρουφούν τη ψυχική ενέργεια, με τι θα μοιάζαμε; Εγώ λέω ότι ίσως με ένα "φίλτρο", από αυτά που χρησιμεύουν για να φιλτράρουμε τους "χυμούς". Από εκεί ξεφεύγει η ενέργεια και το φτωχό φίλτρο, μένει άδειο. Το μέσο-περιβάλλον ρουφά τις ενέργειες μας και δεν τις αφομοιώνουμε και ακόμη και αν εργαζόμαστε (υπό αυτές τις συνθήκες) στο "αναμμένο καμίνι του Ηφαίστου", είναι φανερό ότι δεν καταφέρνουμε, με αυτόν τον τρόπο, να δημιουργήσουμε το δεύτερο Σώμα και πολύ περισσότερο ούτε το τρίτο ή το τέταρτο.

Για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε το δεύτερο Σώμα, χρειάζεται να μάθουμε να ΣΦΡΑΓΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΡΜΗΤΙΚΑ, ΜΑΓΙΚΑ. Τι σημαίνει "ΕΡΜΗΤΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ"; Να μην επιτρέπουμε να μας ρουφούν την ενέργεια, ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ποτέ, σε καμία στιγμή, σε κανένα λεπτό.

Με το να μη ταυτιζόμαστε με τις κοινωνίες, με τις βλακείες αυτού του κόσμου, είναι φανερό ότι δεν μπορούν να μας βγάλουν τη ζωτική μας ενέργεια και αυτή αφομοιώνεται στο εσωτερικό με αποτέλεσμα να αναβλύζει το δεύτερο Σώμα: το Αστρικό. Αν όμως, επιτρέπουμε να μας βγάζουν οι άνθρωποι που ζουν σε αυτόν τον τρισδιάστατο κόσμο του Ευκλείδη, όλο τον Υδράργυρο της Μυστικής Φιλοσοφίας, τότε με ποιο στοιχείο θα κατασκευάσουμε ή θα κρυσταλλοποιήσουμε το δεύτερο Σώμα ή το τρίτο ή το τέταρτο;

Σε άλλη εποχή είπα ότι τα Σώματα κατασκευάζονταν αυτόματα, μετατρέποντας μόνο το ΕΧΙΟΧΕΧΑΡΙ, τον Υδράργυρο των Σοφών, δηλαδή το Ιερό Σπέρμα (συμβαίνει ότι είχα ξεχάσει ότι αυτοί οι γήινοι δεν κατέχουν αυτά τα Ανώτερα Υπαρξιακά Σώματα του Είναι. Προέκυψε ότι καθώς είχα γεννηθεί με αυτά τα Σώματα, είχα ξεχάσει αυτήν τη λεπτομέρεια). Σκεπτόμενος λίγο, διαπίστωσα ότι ενώ οι γήινοι αφήνονται να βγαίνει ο Υδράργυρος, με τι θα κατασκεύαζαν τα Ανώτερα Υπαρξιακά Σώματα του Είναι;

Τι εννοούμε με τον Υδράργυρο; Την Σεξουαλική Ενέργεια. Την αφήνουν να βγαίνει, αυτό είναι προφανές και κάθε φορά που εσείς ταυτίζεστε με μια ιπποδρομία, αφήνετε να βγαίνει ο Υδράργυρος, και κάθε που εσείς ταυτίζεστε με ένα τυχερό παιγνίδι, αφήνετε να βγαίνει ο Υδράργυρος, και κάθε φορά που εσείς ταυτίζεστε με έναν υβριστή, αφήνετε να βγαίνει ο Υδράργυρος και κάθε φορά που εσείς ταυτίζεστε με έναν παλιάτσο, αφήνετε να βγαίνει ο Υδράργυρος, κλπ., κλπ., κλπ...

Είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε την ερμητική σφραγίδα, πρέπει να δημιουργήσουμε μια μαγική δύναμη, σαν στοιχείο που να μας επιτρέπει να μην αφήνουμε να βγαίνει ο Υδράργυρος. Και είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε μια τέτοια μαγική δύναμη, αν πραγματικά, αδελφοί, δεν ταυτιζόμαστε με όλες αυτές τις κοινοτυπίες που μας ρουφούν την ενέργεια...

Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαμε να πούμε σχετικά με την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι υπό τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε, ο οποιοσδήποτε παίζει με εμάς, κάνουμε αυτό που οι άλλοι θέλουν να κάνουμε, και αυτό είναι σοβαρό.

Θα απαιτήσουμε ή όχι μια δική μας προσωπικότητα, ή θα συνεχίσουμε όπως είμαστε; Δεν σας φαίνεται εσάς αξιοθρήνητο που οι άλλοι παίζουν με εμάς; Ενώ κάθεστε ήσυχοι στο γραφείο σας, ξαφνικά κάποιος σας τηλεφωνεί, σας βρίζει και εσείς δυσαρεστήστε. Αυτό δεν ήταν στο πρόγραμμα, αλλά εσείς δυσαρεστηθήκατε. Γιατί; Επειδή ο άλλος σας πήρε στο τηλέφωνο και είπε αυτό που του έκανε κέφι; Και λοιπόν, που είναι η ικανότητα για άμυνα; Είστε εντελώς ανυπεράσπιστοι!

Κάθε φορά που κάποιος ταυτίζεται με τις βλακείες της ανθρωπότητας, η συνείδηση μένει κοιμισμένη, μένει κάποιος μετατρεμμένος σε ρομπότ. Πρέπει κανείς όλα τα πρωινά, να σφραγίζεται ερμητικά: δεν θα κάνω παρά μόνο αυτό που έχω να κάνω, όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να κάνω. Δεν θα ταυτισθώ με τίποτα στη ζωή, γιατί όταν κάποιος ταυτίζεται με κάτι καταλήγει να είναι ένα ρομπότ. Αν κάποιος ταυτίζεται με τον ίδιο του τον νου, με τις αρρωστημένες του σκέψεις, καταλήγει μοιχεύοντας, πορνεύοντας. Αν κάποιος ταυτίζεται (δυστυχώς) με τις αρνητικές του συγκινήσεις, καταλήγει χάνοντας τόνους δημιουργικής ενέργειας. Αν κάποιος ταυτίζεται με τις λέξεις, όπως τις χονδροειδείς λέξεις ενός υβριστή, καταλήγει βρίζοντας και αυτός...

Πρέπει να σφραγιζόμαστε, επαναλαμβάνω, κάθε πρωί, και η σφραγίδα πρέπει να είναι πλήρης: να μη ταυτιζόμαστε με τίποτε, ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ ποτέ, ποτέ, ποτέ, γιατί το Είναι, είναι αυτό που μετρά, είναι το βασικό. Έτσι αλλάζοντας τη συμπεριφορά μας, σφραγιζόμενοι ερμητικά, μπορούμε να εργαστούμε στο "Καμίνι των Κυκλώπων"...

Έτσι λοιπόν, αυτή τη νύχτα, μιλώντας για την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ, επιμένω για μια ακόμη φορά στην αναγκαιότητα μιας ΕΡΜΗΤΙΚΗΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ, μιας ΜΑΓΙΚΗΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ. Όλα τα πρωινά, ξυπνώντας, πρέπει να παίρνουμε μια και μόνη απόφαση: Να θυμόμαστε τον εαυτό μας, όλη την ημέρα. Να μη ξεχνάμε ούτε για ένα λεπτό τον εαυτό μας.

Αυτό ονομάζεται "σφραγίζομαι ερμητικά". Αν κάποιος δεν ενεργεί έτσι, αν δεν γνωρίζει να σφραγίζεται, είναι ένα ανυπεράσπιστο παιγνίδι, ευάλωτος εκατό τα εκατό, μια μηχανή, ένα ρομπότ που το χειρίζεται όλος ο κόσμος. Βυθιστείτε σε αυτές τις αντιλήψεις, αγαπητοί μου αδελφοί: χρειαζόμαστε να μετασχηματισθείτε σε μια αληθινή ατομικότητα. Ακόμη δεν έχετε δημιουργήσει μια ατομικότητα και είναι αναγκαίο να τη δημιουργήσετε. Γι' αυτό χρειάζεται η ερμητική και μαγική σφραγίδα, καθημερινή συνεχής. Και αν εργάζεστε στο "αναμμένο καμίνι του Ηφαίστου", πρέπει να γνωρίζετε ότι τα Ανώτερα Υπαρξιακά Σώματα του Είναι, απαιτούν την ερμητική σφραγίδα, να μη ξεχνάμε τον εαυτό μας, γιατί αν εσείς χάνετε τις ενέργειες σας, με τι θα κατασκευάσετε τα Σώματα, πως θα το κάνετε;

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δράτε, είναι ξεκάθαρο πως ναι. "Σφραγίζομαι" σημαίνει μαθαίνω να επωφελούμαι από τις χειρότερες δυσκολίες. Είναι αλήθεια ότι τα σοβαρότερα εμπόδια της ζωής, καταλήγουν ένα θαυμάσιο "γυμναστήριο" για την αυτό-ανακάλυψη, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε να επωφελούμαστε από αυτό.