ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Β10 - ΠΩΣ ΝΑ "ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΧΡΕΗ"

Σαμαέλ Αούν Βεόρ

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ - Δεύτερο μέρος
✫ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕΝΟ

10. ΠΩΣ ΝΑ "ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΧΡΕΗ"

"Όταν κάποιος αναγνωρίζει τη δική του μηδαμινότητα και εσωτερική αθλιότητα, όταν δεν αισθάνεται τόσο μεγαλοπρεπής, ούτε τόσο θεός, ούτε τόσο σοφός, όταν κατανοεί ότι είναι ένας αμαρτωλός όπως οποιοσδήποτε άλλος, τότε πια, δεν είναι γεμάτος από τον εαυτό του και θα γίνει μακάριος.

"Όμως τι σημαίνει το να είναι κάποιος, μακάριος; Πολλοί σκέπτονται ότι θα είναι μακάριοι την ημέρα που θα πεθάνουν και θα πάνε εκεί ψηλά για να χαρούν την ουράνια ευτυχία με τα αγγελούδια. Όχι, αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη. Μακαριότητα, σημαίνει ΕΥΤΥΧΙΑ, να γίνεις ευτυχής!  Πού; Εδώ και τώρα!

"Θα εισέλθει ο μακάριος στο Βασίλειο των Ουρανών; Σωστό! Όμως που βρίσκεται το Βασίλειο των Ουρανών; σε ποιο μέρος του Σύμπαντος βρίσκεται; Ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, το Βασίλειο των Ουρανών αποτελείται από τον "Συνειδητό κύκλο της ηλιακής ανθρωπότητας" η οποία λειτουργεί πάνω στα Ανώτερα Κέντρα του ΕΙΝΑΙ. Αυτό είναι το Βασίλειο των Ουρανών. Έτσι λοιπόν, ας είμαστε πρακτικοί και ας το κατανοήσουμε όλο αυτό".

Το Ευαγγέλιο του Κυρίου αρχίζει διδάσκοντας μας την ΜΗ - ταύτιση. Κάποιος ταυτίζεται με τον εαυτό του, σκεπτόμενος ότι θα έχει πολλά χρήματα, ένα καλό αυτοκίνητο τελευταίο μοντέλο, ή ότι η αρραβωνιαστικιά τον αγαπά, ή ότι είναι ένας μεγάλος κύριος, ή ότι είναι ένας μεγάλος σοφός, (υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ταυτίζεται κάποιος με τον εαυτό του).

Πρέπει κάποιος να αρχίσει με το να μη ταυτίζεται με τον εαυτό του και μετά να μη ταυτίζεται με τα εξωτερικά πράγματα.

Όταν κάποιος δεν ταυτίζεται, για παράδειγμα, με έναν υβριστή, τον συγχωρεί, τον αγαπά, δεν μπορεί να τον πληγώσει, και αν κάποιου του πληγώσουν την αυτοαγάπη αλλά αυτός δεν ταυτισθεί με την αυτοαγάπη του, είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα μπορεί να αισθανθεί κανέναν πόνο, αφού δεν τον πονάει. Και αν κάποιος δεν ταυτισθεί με την ματαιοδοξία του δεν θα τον πειράξει να περπατήσει στο δρόμο έστω και αν είναι με μπαλωμένα παντελόνια. Γιατί; Επειδή δεν είναι ταυτισμένος με τη ματαιοδοξία.

Ναι: πρώτον, δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με τον εαυτό μας και μετά δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με τις ματαιότητες του εξωτερικού κόσμου.

Όταν κάποιος δεν ταυτίζεται με τον εαυτό του, μπορεί να συγχωρεί. Ας θυμηθούμε την Προσευχή του Κυρίου: "άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών"... Εγώ λέω κάτι περισσότερο: δεν αρκεί απλώς να συγχωρούμε, πρέπει να "Ακυρώνουμε" τα χρέη και αυτό είναι όλο. Κάποιος θα μπορούσε ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΕΧΘΡΟ, αλλά ΔΕΝ θα διέγραφε τα χρέη ποτέ. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, χρειαζόμαστε να "ακυρώνουμε" και αυτό είναι το νόημα ή το βάθος εκείνης της φράσης που λέει: "και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών"...

Ενώ κάποιος ταυτίζεται με τον εαυτό του, δεν μπορεί να συγχωρεί κανέναν. Κάποιον τον πονά που τον βρίζουν, κάποιον το πονά που τον ταπεινώνουν, κάποιον το πονά που τον υποτιμούν. Γιατί; Επειδή έχει το "Εγώ" της υπερηφάνειας, έχει το "Εγώ" της αυτοαγάπης, εκεί μέσα, ολοζώντανο, και ενώ κάποιος έχει το "εγώ" της αυτοαγάπης, τον πονά που ο άλλος του πληγώνει αυτή την αυτοαγάπη.

Έτσι λοιπόν, αν δεν ταυτιζόμαστε, τότε μας είναι εύκολο να συγχωρούμε και ακόμη περισσότερο: "Να ακυρώνουμε τα χρέη", που είναι το καλύτερο... Λέει το Ευαγγέλιο του Κυρίου: "Μακάριοι οι πράοι, διότι αυτοί θα κληρονομήσουν τη Γη"... Αυτό είναι άλλο πράγμα που κανείς δεν έχει καταλάβει. "Μακάριους" θα μπορούσαμε να πούμε τους ΜΗ μνησίκακους, γιατί αν κάποιος είναι μνησίκακος, πως θα μπορούσε να είναι "πράος"; Ο μνησίκακος προχωρά "κάνοντας λογαριασμούς". "Α! αυτός ο φίλος τον οποίο τόσο εξυπηρέτησα και τώρα δεν είναι ικανός να με εξυπηρετήσει...!

Το Ευαγγέλιο του Κυρίου, όταν λέει : "Μακάριοι οι πράοι, διότι αυτοί θα κληρονομήσουν τη Γη", πρέπει να μεταφράζεται: "Μακάριοι οι ΜΗ μνησίκακοι". Πως θα μπορούσε κάποιος να είναι πράος, αν είναι γεμάτος μνησικακία; Αυτός που είναι γεμάτος από μνησικακίες, ζει "κάνοντας λογαριασμούς", όλες τις ώρες. Μετά, δεν είναι "πράος". Τότε πως, θα μπορούσε να είναι μακάριος; και τι σημαίνει "μακαριότητα"; Σημαίνει ΕΥΤΥΧΙΑ.

Είστε σίγουροι, εσείς, ότι είστε ευτυχισμένοι; Ποιος είναι ευτυχισμένος; Έχω γνωρίσει ανθρώπους που λένε: "Εγώ είμαι ευτυχισμένος, είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου, είμαι ευτυχής". Όμως, αυτούς τους ίδιους τους έχουμε ακούσει να λένε: "με ενοχλεί ο τάδε", "εκείνος ο τύπος, μου τη δίνει", "δεν ξέρω γιατί δεν μου δίνει αυτό που τόσο έχω επιθυμήσει"... Επομένως, δεν είναι ευτυχείς, αυτό που πραγματικά συμβαίνει, είναι ότι είναι υποκριτές, αυτό είναι όλο.

Το να είσαι ευτυχής, είναι πολύ δύσκολο. Πριν απ' όλα, χρειάζεται να γίνεις ΠΡΑΟΣ. Η λέξη "Μακαριότητα" σημαίνει "Εσωτερική Ευτυχία" όχι σε χίλια χρόνια, αλλά τώρα, εδώ, στη στιγμή που ζούμε. Αν εμείς γινόμασταν πραγματικά "πράοι", δια μέσου της μη-ταύτισης, τότε θα φθάναμε να γίνουμε ευτυχείς.

Όμως είναι αναγκαίο όχι μόνο να μη ταυτιζόμαστε με τις ΣΚΕΨΕΙΣ μας λαγνείας, μίσους, εκδίκησης, κακίας ή μνησικακίας, όχι, πρέπει να εξαλείψουμε σε μας τα "Κόκκινα δαιμόνια του Σετ", αυτά τα "ψυχικά ακόλουθα" που προσωποποιούν τα ψυχολογικού τύπου ελαττώματα μας. Πρέπει να κατανοήσουμε, για παράδειγμα, αυτό που είναι η διαδικασία της μνησικακίας, πρέπει να κάνουμε την ανατομή της μνησικακίας. Όταν κάποιος φθάσει στο συμπέρασμα ότι η μνησικακία οφείλεται στο ότι κατέχουμε στο εσωτερικό μας την αυτοαγάπη, τότε μαχόμαστε για να εξαλείψουμε το "Εγώ" της αυτοαγάπης. Πρέπει όμως να το κατανοήσουμε για να μπορέσουμε να το εξαλείψουμε. Δεν θα μπορούσαμε να το εξαλείψουμε αν προηγουμένως δεν το έχουμε κατανοήσει.

Ναι, αγαπημένοι μου αδελφοί: για να μπορούμε να εξαλείψουμε, χρειάζεται να καλέσουμε την Ντέβι Κουνταλίνι Σάκτι. Μόνο αυτή μπορεί να αποσυνθέτει οποιοδήποτε ψυχολογικό ελάττωμα, συμπεριλαμβανομένου του "εγώ" της αυτοαγάπης.

Είστε σίγουροι ότι δεν είστε μνησίκακοι; Ποιος από εσάς είναι σίγουρος ότι δεν ΚΑΝΕΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ; Ποιος;...