ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 4 - ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Σαμαέλ Αούν Βεόρ

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ - Πρώτο μέρος

4. ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

«Η Ουσία, εγκλωβισμένη στον εαυτό, είναι το Τζίνι του Λυχναριού του Αλαντίν που επιθυμεί την ελευθερία του. Ελεύθερο το Τζίνι μπορεί να πραγματοποιήσει θαύματα».

«Η Ουσία είναι ΘΕΛΗΣΗ-ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, καταδικασμένη δυστυχώς εξ' αιτίας της δικής μας εξαρτοποίησης.»

«Όταν η θέληση ελευθερώνεται, τότε αναμειγνύεται, συγχωνεύεται, συντάσσεται με τη Συμπαντική Θέληση, γινόμενη ως εκ τούτου κυρίαρχη......

«Όποιος κατέχει θέληση, πραγματικά ελεύθερη, μπορεί να δημιουργεί νέες περιστάσεις. Όποιος έχει τη θέληση του εγκλωβισμένη στο πληθωρικό "Εγώ" είναι θύμα των περιστάσεων».

 «Κανείς δε θα μπορούσε να φτάσει στην αληθινή φώτιση, ούτε να εξασκήσει την απόλυτη Ιεροσύνη της "Θέλησης-Συνείδησης", αν προηγουμένως δεν έχει πεθάνει στον εαυτό του εδώ και τώρα».

«Το να εξαλείφουμε λάθη είναι κάτι μαγικό, θαυμάσιο από μόνο του, που υποδηλώνει αυστηρή ψυχολογική αυτοπαρατήρηση».   «Η εξάσκηση δυνάμεων είναι δυνατή όταν ελευθερώνεται, ριζικά, η θαυμάσια δύναμη της Θέλησης».

Μας έχει ειπωθεί ότι  υπάρχουν οι εσωτερικές αισθήσεις (δεν το αρνούμαστε).  Προφανώς υπάρχουν περισσότερες εσωτερικές αισθήσεις από εξωτερικές.

Οι διάφορες σχολές έχουν μεθόδους για να αναπτύσσουν δυνάμεις, για να αναπτύσσουν τις εσώτερες αισθήσεις, τις εσωτερικές αισθήσεις, αλλά πραγματικά σας λέω, αγαπητοί μου αδελφοί, ότι αν θέλουμε να αναπτύξουμε τις εσωτερικές αισθήσεις, πρέπει ν' αρχίσουμε αναπτύσσοντας την αίσθηση της παρατήρησης του εαυτού μας, δηλαδή της αυτο-παρατήρησης.

Η αίσθηση αυτή βρίσκεται λανθάνουσα σε κάθε έναν από μας αλλά πρέπει να την αναπτύξουμε. Η ανάπτυξη είναι δυνατή μόνο με βάση την πρακτική.

Σύμφωνα με το πώς προχωράμε χρησιμοποιώντας αυτή την αίσθηση, αυτή από μόνη της θα αναπτύσσεται και στον βαθμό που προοδεύουμε στην παρατήρηση του εαυτού μας, άλλες αισθήσεις θα αρχίσουν να εκδηλώνονται και στο τέλος (την ημέρα κατά την οποία δια μέσου της εσωτερικής αυτοπαρατήρησης θα έχουμε γνωρισθεί σε βάθος, ολοκληρωτικά και σε όλα τα διαμερίσματα του Νου και της καρδιάς) οι πολλαπλές εσωτερικές αισθήσεις που κατέχουμε θα εκδηλωθούν, θα ξετυλιχτούν θαυμάσια. Να λοιπόν γιατί μας ειπώθηκε: «ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ» (Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους Θεούς)....

Οι κοινοί και κανονικοί άνθρωποι ζουν αιχμαλωτισμένοι από τις εξωτερικές αισθήσεις. Υπάρχουν ωστόσο, άνθρωποι οι οποίοι έχουν ήδη εγκαταστήσει στον εαυτό τους ένα Κέντρο Διαρκούς Βαρύτητας (είναι εκείνα τα άτομα που σε προηγούμενες ζωές ήταν σ' αυτές τις σπουδές).

Αυτά τα άτομα θα ψάξουν τη Διδασκαλία, θα την επιθυμήσουν, θα νιώσουν ότι πέρα από τον κόσμο των εσωτερικών αισθήσεων, υπάρχει κάτι. Και δεν κάνουν λάθος: πολύ πέρα από αυτές τις αισθήσεις (δια μέσου των οποίων συσχετιζόμαστε με τον εξωτερικό κόσμο) βρίσκουμε την Ουσία.

Στην Ουσία βρίσκεται το καλύτερο που κατέχουμε (η Ουσία είναι η Συνείδηση) και είναι το καθαρότερο, το πιο άξιο του Είναι μας...

Πολλοί είναι εκείνοι που ασχολούνται με τις μαγικές δυνάμεις. Εγώ σας λέω ότι η αφυπνισμένη Ουσία κατέχει, στον εαυτό της, θαυμάσιες ικανότητες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να αναπτύξουμε την Ουσία και δε θα μπορούσε κανείς να την αναπτύξει παρά μόνο αν εργασθεί πάνω στον εαυτό του.

Όταν πραγματικά ασχολούμαστε με το να εξαλείψουμε (από την εσωτερική μας φύση) τα ψυχολογικά μας ελαττώματα: θυμό, απληστία, λαγνεία, ζήλια, υπερηφάνεια, οκνηρία, λαιμαργία, κλπ., η Ουσία φυσιολογικά, αρχίζει να αναπτύσσεται θαυμάσια.

Με τον ριζικό θάνατο του Εγώ του Εαυτού μου, του Εαυτού σου, η Ουσία ελεύθερη, εκδηλωμένη δια μέσου του ανθρώπινου σώματος, δια μέσου ενός εγκεφάλου (ή των τριών εγκεφάλων, γιατί πραγματικά δεν έχουμε μόνο τον διανοητικό εγκέφαλο αλλά έχουμε επίσης τον συγκινησιακό και τον κινητικό εγκέφαλο) θα είναι μια Ουσία φυσικά πολυτιμότατη και θ' απαστράπτουν (σ 'αυτήν) οι δυνάμεις της Διόρασης, της Διαίσθησης, της Τηλεπάθειας, οι ικανότητες για το αστρικό ξεδίπλωμα και πολλές άλλες εσωτερικές αισθήσεις που θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο να απαριθμήσουμε.

Έτσι λοιπόν, ο δρόμος για την απόκτηση δυνάμεων είναι αυτός του ΘΑΝΑΤΟΥ. Γι' αυτό σας έχω πει: «αν ο σπόρος δεν πεθάνει, το φυτό δε γεννιέται»...

Όταν εμείς πεθαίνουμε στον εαυτό μας, όταν αυτό το αγαπημένο Εγώ που φέρουμε μέσα μας γίνεται σκόνη, οι δυνάμεις ανθίζουν (ξεπηδούν), γιατί αναβλύζει η Ουσία (αναβλύζει η ελεύθερη Ουσία). Η ελεύθερη Ουσία απολαμβάνει πάρα πολλές ιδιότητες, πολύτιμες αισθήσεις, εκπληκτικές ικανότητες.

Υπάρχουν επίσης πολυάριθμες οργανώσεις (διάφορες οργανώσεις: σχολές κλπ.) για να αναπτύσσουμε Τσάκρας για να αποκτήσουμε μαγικές δυνάμεις. Μερικά απ' αυτά τα Ιδρύματα διδάσκουν οριστικά, πρακτικές που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε, μαύρες.

Πραγματικά μπορούμε να βεβαιώσουμε, αγαπητοί μου αδελφοί, ότι αν ασχολούμαστε μόνο με το να αναπτύξουμε δυνάμεις και δεν εξαλείφουμε τον εαυτό μου, τον εαυτό σου, το Εγώ της Ψυχολογίας, το περισσότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι να μετατραπούμε σε μαύρους μάγους.

Οι Άγιες Γραφές έχουν μιλήσει ξεκάθαρα, το Ευαγγέλιο έχει πει: «Αναζητήστε πρώτα το Βασίλειο του Θεού και τη Δικαιοσύνη του και όλα τα άλλα θα σας δοθούν επιπροσθέτως...»

Δυστυχώς το ενενήντα επτά τοις εκατό της ουσίας, βρίσκεται εγκλωβισμένο μέσα στα διάφορα στοιχεία που αποτελούν το Εγώ. Χρειαζόμαστε ν' αναπτύξουμε τη Ουσία, να την απεγκλωβίσουμε, να την απεμφιαλώσουμε. Όταν το επιτύχουμε, πολλαπλές φυσικές δυνάμεις, θεϊκές, θα εκφρασθούν σε μας με όλη τους την ομορφιά και όλη τους την λαμπρότητα. Δεν χρειαζόμαστε, λοιπόν, να κοπιάζουμε, για να αποκτήσουμε δυνάμεις. Το μόνο για το οποίο πρέπει να κοπιάζουμε είναι για να πεθάνουμε στον εαυτό μας, εδώ και τώρα, γιατί μόνο με τον θάνατο έρχεται το καινούργιο.

Παρατηρείστε τη ζωή των μεγάλων χριστιανών μυστικιστών: δεν ασχολήθηκαν με την απόκτηση δυνάμεων, ασχολήθηκαν μόνο με την αγιότητα, με την εξάλειψη κάθε ενός από τα ψυχολογικά τους ελαττώματα, με το να πεθαίνουν στον εαυτό τους και σύμφωνα με το πώς προχωρούσαν, πολλαπλές ικανότητες υπερφυσικές εκδηλώνονταν σ' αυτούς. Αυτοί έγιναν γνωστοί πάντοτε σαν άγιοι και υπάρχουν πολλοί απ' αυτούς και από εντελώς διαφορετικές καταγωγές είτε της Δύσης, είτε της Ανατολής.