ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Β1 - ΤΑΥΤΙΣΗ.

Σαμαέλ Αούν Βεόρ

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ - Δεύτερο μέρος
✫ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕΝΟ

1. Η ΤΑΥΤΙΣΗ.

"Η ταύτιση είναι ένα ψυχολογικό στάδιο, στο οποίο το ανθρώπινο ον περνά όλη του τη ζωή. Το διανοητικό ανθρωποειδές ταυτίζεται με τα πάντα: με αυτό που λέει, με αυτό που ξέρει, με αυτό που πιστεύει ή που δεν πιστεύει, με αυτό που επιθυμεί ή που δεν επιθυμεί, με αυτό που το ελκύει ή με αυτό που το απωθεί, κλπ.. Όλα το ΑΠΟΡΡΟΦΟΥΝ και είναι ανίκανο να ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙ από την ιδέα, το συναίσθημα ή από το αντικείμενο που το απορροφά. Αυτό σημαίνει ότι κατά την κατάσταση ταύτισης, το διανοητικό ζώο, είναι ανίκανο να κρίνει αμερόληπτα το αντικείμενο, από την ταύτιση του".

"Είναι δύσκολο να βρεθεί κάτι, όσο μικρό και αν είναι, με το οποίο να μη μπορεί να ταυτισθεί, το ψυχολογικό ανθρωποειδές. Κατά τη στιγμή της κατάστασης ταύτισης, έχουμε τη λιγότερη παρά ποτέ, κυριαρχία, πάνω στις μηχανικές αντιδράσεις μας".

"Εκφράσεις όπως το ψέμα, η μηχανική φαντασία ή φαντασίωση, η "ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΛΥΑΡΙΑ" και η εξωτερική, η έκφραση των αρνητικών συναισθημάτων, κλπ., απαιτούν τη ταύτιση, δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς την ταύτιση. Αν το ανθρώπινο ον μπορούσε να απελευθερωθεί από τη ταύτιση θα απελευθερωνόταν από πολλές άχρηστες και επιβλαβείς εκδηλώσεις".

Εμείς δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με κανένα "ψυχικό ακόλουθο", αν στ' αλήθεια επιθυμούμε να το διαχωρίσουμε από τον ψυχισμό μας, γιατί όταν κάποιος ταυτίζεται με αυτά ή εκείνο το "εγώ", πραγματικά το δυναμώνει αντί να το αποσυνθέτει.

Ας υποθέσουμε ότι ένα οποιοδήποτε "εγώ" λαγνείας παίρνει τον έλεγχο των "κυλίνδρων" που έχουμε στο διανοητικό κέντρο, για να προβάλλει στην οθόνη του νου σκηνές ασέλγειας και σεξουαλικής νοσηρότητας. Αν εμείς ταυτισθούμε με αυτές τις παθιασμένες εικόνες, αναμφισβήτητα εκείνο το "εγώ' λαγνείας, θα δυναμώσει τρομακτικά. Αν όμως εμείς, αντί να ταυτισθούμε με εκείνη την "οντότητα", τη διαχωρίσουμε από τον ψυχισμό μας, θεωρώντας την σαν ένα παρείσακτο δαιμόνιο, προφανώς θα έχει αναβλύσει στο εσωτερικό μας η δημιουργική κατανόηση.

Αργότερα θα μπορέσουμε με την άνεση μας να απαγγείλουμε την κατηγορία (αναλυτικά) σε εκείνο το "ακόλουθο" με τη πρόθεση να γίνουμε πλήρως συνειδητοί αυτού του είδους. Το σοβαρό για τους ανθρώπους συνίσταται ακριβώς στη ταύτιση, και αυτό είναι αξιοθρήνητο. Αν οι άνθρωποι γνώριζαν τη "Διδασκαλία των πολλών Εγώ", αν στ' αλήθεια καταλάβαιναν ότι ούτε η ίδια του η ζωή δεν τους ανήκει, τότε δεν θα διέπρατταν το λάθος να ταυτίζονται.

Σκηνές θυμού, εικόνες ζήλιας, κλπ., στο πεδίο της πρακτικής ζωής, καταλήγουν ανώφελες όταν βρισκόμαστε σε συνετή ψυχολογική αυτοπαρατήρηση. Τότε διαπιστώνουμε ότι ούτε οι σκέψεις μας, ούτε οι επιθυμίες μας, ούτε οι πράξεις μας, μας ανήκουν. Αναμφισβήτητα, πολυάριθμα "Εγώ" διεισδύουν (σαν απρόσκλητοι οιωνοί) για να βολευτούν στο:

ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ  ΚΕΝΤΡΟ :   ιδέες, σκέψεις.

ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ :  συγκινήσεις.

ΚΙΝΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ          :   πράξεις κάθε είδους.

Είναι λυπηρό να μην είμαστε κύριοι του εαυτού μας, είναι λυπηρό που διάφορες ψυχολογικές οντότητες κάνουν με εμάς ότι τους κάνει όρεξη. Το χειρότερο όλων αυτών είναι ότι αντί να μαχόμαστε για να ανεξαρτητοποιηθούμε απ' όλους αυτούς τους "κρυφούς τυραννίσκους", κάνουμε το λάθος να τους δυναμώνουμε και αυτό συμβαίνει όταν ταυτιζόμαστε.